Cultural policy under conditions of economic crisis – International Conference on Public Policy Milan, June 2015

4b84f007d6d75730e5c5dbb6576118e9-183x300
The crisis is a mirror in which the attitudes, mindsets, behaviors, fears, expectations and the deadlocks of a society are reflected. The representations generated by sudden momentum in crisis conditions, the power of the residual forms of culture struggling to be rescued at all costs, and the emerging forms all together generate an environment which is fluid, volatile and conducive to experimentation. The shackles of the traditional dominant ideology relax and society is radicalized, possessed by a strong desire for change. Thus an environment that has the materials of destruction as well of regeneration is formed –an environment which is acting like a kiln of for both destruction and creativity.

Τι είναι η “Πολιτισμική Δημοκρατία” και πώς την κάνουμε πολιτική; Συζήτηση με τη Μυρσίνη Ζορμπά στη Λευκωσία

048182b5785e5bf23b5dc5f88040f1fa

Το καινούργιο βιβλίο της Μυρσίνης Ζορμπά, Πολιτική του Πολιτισμού: Ευρώπη και Ελλάδα στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα (Αθήνα, Πατάκης, 2014), προσπαθεί να φέρει μαζί δύο κόσμους διαφορετικούς: την πολιτική και την κουλτούρα. Σε μια εποχή όπου αναδιαρθρώνεται το πολιτιστικό τοπίο, ακυρώνεται το κοινωνικό κράτος, οι ελίτ αναδιατάσσονται, οι πολιτισμικές ιεραρχίες γεννούν κοινωνικές ιεραρχίες και πλέον απειλείται η πολιτιστική βιοποικιλότητα, χρειαζόμαστε επειγόντως ένα άλλο παράδειγμα δημόσιας πολιτισμικής πολιτικής — υποστηρίζει η Μυρσίνη Ζορμπά. Οι χώροι της πολιτιστικής πολιτικής δεν είναι πλέον όπως παλιά για τους λίγους καλλιεργημένους και τις Κυριακές. Ωστόσο, τα μουσεία, οι ακαδημίες και οι αίθουσες τέχνης δεν παύουν να παραμένουν σε μεγάλο βαθμό αποκλειστικής χρήσης: η περιέργεια, η αναζήτηση, η απειθαρχία, η εγγύτητα, ο διάλογος, η δοκιμή και ο πειραματισμός που χαρακτηρίζουν την καθημερινή ζωή δεν βρίσκουν θέση στις αίθουσες αυτές όπου επικρατεί η τάξη.

Πού συναντά η πολιτισμική πολιτική την καθημερινή ζωή;

Πρόσκληση1ηςΔιάλεξηςΠολΑνάπτ

ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ-Διάλεξη-Πέμπτη, 6 Νοεμβρίου 2014, 7μμ, αίθουσα διαλέξεων της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (Κύπρος).

Ο πολιτισμός αποτελεί συνήθως αντικείμενο ενδιαφέροντος της δημόσιας  πολιτικής  σε ένα στενό φάσμα αντικειμένων: πολιτιστική κληρονομιά, λαϊκή παράδοση, μουσεία και τέχνες. Στη διεθνή ορολογία, μια τέτοια πολιτική, που περιορίζεται στην  παραπάνω  οριοθέτηση, ονομάζεται πολιτιστική πολιτική με τη στενή έννοια.

Ωστόσο, τις τελευταίες δεκαετίες, τα μοντέλα  δημόσιας πολιτικής για τον πολιτισμό που συναντάμε σε χώρες της Ευρώπης αλλά και  στον Καναδά, την Αυστραλία και αλλού, έχουν διευρύνει τον σχεδιασμό τους, υιοθετώντας μια περισσότερο κοινωνικο-πολιτισμική προσέγγιση. Αυτή αποκαλείται πολιτισμική πολιτική με την ευρεία έννοια και  δεν περιορίζει το ενδιαφέρον της  αποκλειστικά στους  κρατικούς θεσμούς κύρους και την πρόσβαση ενός κοινού παθητικών θεατών ή ακροατών.  Αναπτύσσοντας μια πιο σύνθετη ανάλυση, έχει στραμμένο τον προβληματισμό της στους τρόπους και τις γέφυρες της  συμμετοχής των διαφορετικών ομάδων του πληθυσμού στον πολιτισμό, σε ό,τι αποκαλούμε πολιτισμό της καθημερινής ζωής,  στα εμπόδια που θέτουν στη συμμετοχή οι πολιτισμικές ανισότητες και διακρίσεις, ενώ  λαμβάνει υπόψη της  τη Διαφορετικότητα, τις πολιτισμικές ροές,  τις συμβολικές συγκρούσεις που υποβόσκουν στην κοινωνία. Το σταυροδρόμι αυτό, στο οποίο συναντιέται η πολιτισμική πολιτική με την καθημερινή ζωή είναι εξαιρετικά παραγωγικό, υπερβαίνει την παλιά αυστηρή ιεραρχική δομή του πολιτισμού και απελευθερώνει δημιουργικές δυνάμεις προς όφελος της  πολιτιστικής ανάπτυξης  μιας χώρας.

Η θεμελίωση αυτής της με την ευρεία έννοια πολιτισμικής πολιτικής στηρίζεται στις έννοιες του πολιτισμικού κεφαλαίου και των πολιτισμικών πόρων, στην ανάπτυξη της κοινοτικής κουλτούρας, στο ενδιαφέρον για τα σύγχρονα  φαινόμενα, τις νοοτροπίες, στάσεις και συμπεριφορές, τις πολιτισμικές ταυτότητες και την  ιδιότητα του πολίτη.

Αναζητώντας  τρόπους παρέμβασης, προκειμένου να  αντιμετωπίσει όλα τα παραπάνω, μια τέτοια πολιτισμική  πολιτική είναι συνήθως ανοιχτή σε συνεργασίες  με τον κόσμο της  εκπαίδευσης, με τα ιδιωτικά κοινωφελή πολιτιστικά  ιδρύματα, με τα ερευνητικά κέντρα, ενώ ευνοεί τις ανταλλαγές και τις διεθνείς συνεργασίες. Τέλος, δεν παραβλέπει τις αλλαγές που συντελούνται στην πολιτιστική βιομηχανία και τις υπηρεσίες, τις νέες πολιτιστικές πρακτικές, αλλά και την οικονομική αναπτυξιακή διάσταση του πολιτισμού.

 

 

 

 

Πολιτική του Πολιτισμού στην Ελλάδα της κρίσης: Όροι και συνθήκες της αλλαγής παραδείγματος

6dc203eccd1f0c6db0790ecbfe35424a
Πάντειο Πανεπιστήµιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστηµών
Σχολή Διεθνών Σπουδών, Επικοινωνίας και Πολιτισµού
Τµήµα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισµού
Π
ρόγραµµα Μεταπτυχιακών Σπουδών στην ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ

Διαχείριση Πολιτιστικών Οργανισµών
σ
ε περίοδο κρίσης
Πρακτικά Διηµερίδας (31 Μαΐου-1 Ιουνίου 2013) 

Επιµέλεια: Δάφνη Βουδούρη
Αθήνα 2014

http://cl.ly/0Y191s0l3w41

Ποια πολιτική για τον πολιτισμό στην Ελλάδα της κρίσης

cropped-1743692_10203062647383959_889884645_n.jpg

Βίντεο από την συζήτηση με τίτλο
“Ποια πολιτική για τον πολιτισμό στην Ελλάδα της κρίσης”
που πραγματοποιήθηκε με την ευκαιρία της παρουσίαση του νέου βιβλίο της Μυρσίνης Ζορμπά ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ στις 17 Μαρτίου στο θέατρο Εξαρχείων από τις εκδόσεις Πατάκη Continue reading

Διαχείριση πολιτιστικών οργανισμών σε περίοδο κρίσης

Με αφορμή τη συμπλήρωση 10 χρόνων λειτουργίας του, το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών στην «Πολιτιστική Διαχείριση» του Τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού» του Παντείου Πανεπιστημίου διοργάνωσε διημερίδα με θέμα «Διαχείριση πολιτιστικών οργανισμών σε περίοδο κρίσης».   Τα βασικά ζητήματα που συζητήθηκαν είναι: Continue reading