Το καινούργιο βιβλίο της Μυρσίνης Ζορμπά, Πολιτική του Πολιτισμού: Ευρώπη και Ελλάδα στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα (Αθήνα, Πατάκης, 2014), προσπαθεί να φέρει μαζί δύο κόσμους διαφορετικούς: την πολιτική και την κουλτούρα. Σε μια εποχή όπου αναδιαρθρώνεται το πολιτιστικό τοπίο, ακυρώνεται το κοινωνικό κράτος, οι ελίτ αναδιατάσσονται, οι πολιτισμικές ιεραρχίες γεννούν κοινωνικές ιεραρχίες και πλέον απειλείται η πολιτιστική βιοποικιλότητα, χρειαζόμαστε επειγόντως ένα άλλο παράδειγμα δημόσιας πολιτισμικής πολιτικής — υποστηρίζει η Μυρσίνη Ζορμπά. Οι χώροι της πολιτιστικής πολιτικής δεν είναι πλέον όπως παλιά για τους λίγους καλλιεργημένους και τις Κυριακές. Ωστόσο, τα μουσεία, οι ακαδημίες και οι αίθουσες τέχνης δεν παύουν να παραμένουν σε μεγάλο βαθμό αποκλειστικής χρήσης: η περιέργεια, η αναζήτηση, η απειθαρχία, η εγγύτητα, ο διάλογος, η δοκιμή και ο πειραματισμός που χαρακτηρίζουν την καθημερινή ζωή δεν βρίσκουν θέση στις αίθουσες αυτές όπου επικρατεί η τάξη.